Feeds:
نوشته
دیدگاه

Posts Tagged ‘عاشورا’

هر سال با جمیع اهل فامیل و دوستان و آشنایان روز عاشورا به مراسم شبیه خوانی میرویم. مراسمی که بسیار عالی اجرا میشود. هیئت عزاداری حماسه عاشورا ، هیئتی است متشکل از جوانان مومن و تحصیلکرده با عقاید مذهبی عمیق که همه ساله مراسم روز عاشورا را در یک مجتمع ورزشی برپا می کنند. گروه شبیه خوانی این هیئت چندین سال در مسابقه ای که میان گروههای مختلف از شهرهای مختلف انجام شده بود ، حائز رتبه شده بود. خلاصه اینکه این مراسم را چنان از ته دل اجرا می کنند که همه تحت تاثیر قرار می گیرند. هر سال هم بهتر از سال قبل برنامه شان اجرا میشود. آوازه مراسم چنان همه گیر شده بود که از شهرهای دیگر هم جهت دیدن این مراسم آمده بودند.

مراسم قرار بود ساعت 10 صبح انجام شود و ما هم ساعت 9 صبح در محل بودیم ، نیم ساعتی نگذشت که کل سالن مملو از جمعیت شد.  یک نکته مهم در مراسم امسال این بود که برگزارکنندگان امسال قویا تاکید میکردند که هیچ کس حق ندارد با موبایلش عکس یا فیلم بگیرد ولی ما که از رو نرفتیم و عکس گرفتیم.

نکته جالب توجه که بسیار جمعیت را تحت تاثیر قرار داد ، منقلب شدن سپاهیان ابن سعد زمان ورود حضرت علی اکبر و حضرت ابوالفضل ( ع ) بود.حضرت علی اکبر که با امام حسین صحبت میکردند به یکباره تمامی سپاهیان ابن سعد منقلب شدند و شمشیرها بر زمین افکندند و زار زار گریه کردند.

نکته دیگر مربوط به نماز ظهر عاشورا بود که به جماعت اقامه شد. ( البته فقط آقایون نماز را به جماعت خواندند چون برای خانمها جا نبود. ) نکته قابل توجه این بود که پس از سالها بعد از اقامه شدن نماز فقط تکبیر سر داده شد و خبری از شعارهای بعدی نبود.

 در پایان هم چون دیر وقت بود. حدود 4 بعدازظهر ملت همگی گرسنه بودند و سریعا به خانه هایشان برگشتند. بنابراین در عزاداری آخر مراسم تعداد کمی حضور داشتند. نهایتا هم ترافیک سنگینی بر خیابانهای منتهی به مجتمع ورزشی حاکم بود.

امیدوارم خداوند عزاداریهای همه ما را بپذیرد. انشاالله همگی حسین وار زندگی کنیم و همچون مولایمان امام حسین ( ع ) مرگ با عزت را به زندگی با ذلت ترجیح دهیم و نهایتا پیرو راه امام حسین ( ع ) باشیم.

اینها هم عکسهائی هست  که گرفتم.

اقامه نماز ظهر عاشورا

 

 

 

Read Full Post »

چند روزی است که صدای دسته های عزاداری در شهر می پیچد ، چند روزی است که همه جا را سیاه پوش کرده اند. چند روزی است که بعد از اذان مغرب تنها صدای موجود صدای کسانی است که در عزای امام حسین ( ع ) آهنگهای مشهور محلی را تغییر داده و مثلا عزاداری می کنند. شاید اون آهنگ مشهور آذری » شهریارین دیارین نان سیزه سلام سیزه سلام گتیرمیشم » با ترجمه فارسی » از دیار شهریار برای شما سلام آورده ام » رو شنیده اید. دیشب شنیدم که با تغییر این آهنگ به نوحه و تغییر دادن شعر آن نوحه ساخته اند و عزاداری می کنند!!!!

اینجا چند سوال مطرح است :

1 . آیا سیاه پوش کردن شهر بلافاصله از فردای روز عید غدیر صحیح است ؟

2 . آیا عزاداری دسته های عزاداری در شرایطی که حداقل چندین روز تا شروع محرم مانده است صحیح است ؟

3 . آیا تغییر آهنگهای مشهور و ماندگار به نوحه صحیح است ؟

4 . اصلا با شنیدن این نوحه ها چه حسی به انسان دست میدهد ؟

5 . اصولا من نوعی و امثال من نوعی چقدر با فرهنگ عاشورا آشنائی داریم ؟

6 . آیا درک ما از فرهنگ عاشورا صحیح است؟

.

.

.

.

میخواهم نظر شخصی خودم را بنویسم و از شما میخواهم که در این بحث مشارکت داشته باشید. شاید راه حلی برای درک صحیح فرهنگ عاشورا یافتیم.

بنظر من توجه به ظواهر دین به قدری زیاد شده است که ما ماهیت واقعی دین را از یاد برده ایم .

مثلا مساجدی که بدون توجه به آسایش مردم در مجالس ختم با بلندگو کل مراسم را برای کل مردم محله پخش مستقیم می کند ،  رسالت اصلی خودشان را که همان پخش اذان است انجام نمیدهند.

مردمی که فردای روز عاشورا عزاداری را تعطیل می کنند ، 10 _ 15 روز قبل از شروع محرم به پیشواز این ماه میروند . مگر نه این است که فاجعه بزرگ در روز عاشورا رخ داده است!

در لطیفه های مردم این عزاداریها آخرین فرصت برای یافتن همسر دلخواه است !!!

هیچ کدام از ما متوجه نیستیم که درد امام و خانواده اش بی آبی نبود و فقط برای تشنگی امام حسین و یارانش گریه می کنیم.

در حالیکه باید  بگرییم به حال مردم بدبختی که روشنائی را در شب تاریکشان ندیدند.

باید بگرییم به حال خودمان که اگر ما هم جای مردم آن زمان بودیم میرفتیم و اماممان را تنها می گذاشتیم.

چرا متوجه نیستیم که امام حسین ( ع ) تشنه لبیک بود نه تشنه آب ؟

بهتر است قبل از هر چیز شعورمان را بالا ببریم و از گریه های بیهوده که هیچ آگاهی و شناختی بدنبال ندارد بپرهیزیم. عزاداری با وجود آگاهی است که موثر است. یاد لطیفه ای افتادم که متاسفانه قابل بازگوئی در اینجا نیست. این لطیفه برای بار اول انسان را به خنده وامیدارد ولی برای بار دوم که می شنویش با خودت فکر می کنی چقدر بعضیها سطحی نگر هستند!

مردم ما با صلح حسنی که اصلا آشنا نیستند . همین مطلب « ساباط » که چند وقت پیش در اینجا نوشته بودم بسیار روی شخص من تاثیر گذاشت . چرا من نوعی نباید بدانم ساباط چیست و یا اصلا کجاست ؟ اصلا چه اهمیتی دارد که من بدانم ساباط کجاست ، در حالیکه اصلا نمیدانم دینم چه می گوید و از فرد فرد افراد جامعه چه می خواهد. برای من دردآور است که هیچ وقت مظلومیت و بی کسی امام حسن ( ع ) موردتوجه قرار نمی گیرد. دلم میگیرد وقتی یاد این قضیه می افتم که امامم حتی در منزل خودش هم تنها و بی کس بود!

شاید تصور شود کمبود اطلاعات ما در مورد سایر ائمه به این دلیل است که کمتر به ابعاد زندگانی آنها پرداخته شده است . این درست ولی من می گویم در مورد امام حسین ( ع ) چه عاملی این شناخت ناکافی و سطحی را موجب شده است ؟ ما که هر سال در محرم و صفر در مورد امام حسین ( ع ) صحبت می کنیم؟

اصلا ما نمیدانیم چطور باید عزاداری کنیم.افراط و تفریط جزو لاینفک زندگی ماست ، هیچ وقت یاد نگرفته ایم که تعادل را در زندگیمان برقرار کنیم.من می گویم عزاداران عزیز بجای این که از 10 روز قبل به پیشواز محرم بروند و همه جا را سیاه پوش کنند و تا رسیدن عاشورا انرژی همین یک کار را هم از دست بدهند ، 12 ماه سال رفتارشان را حسینی کنند ، آنگونه باشند که امام می خواست و  در یک کلام آزاده باشند. انسان باشند.

اشاره به این جمله امام حسین ( ع ) که فرمودند : » اگر دین ندارید حداقل آزاده باشید. «

در مورد این نوحه های جدید تنها حسی که با شنیدن این نوحه ها _که از تغییر آهنگها ایجاد شده است

_ در من بوجود نمی آید ، همین حس عزاداری است. آخه عزیزان دل یعنی چی این کارها ؟

Read Full Post »