یک داستان چینی نمایه ای از خرد باستان

یک پیرزن چینی دو کوزه آب داشت که آنها را به دو سر چوبی که روی دوشش می گذاشت ، آویخته بود و از این کوزه ها برای آوردن آب از جویبار استفاده می کرد. یکی از این کوزه ها ترک داشت ، در حالیکه کوزه دیگر بی عیب و سالم بود و همه آ ب را در خود نگه می داشت. هر بار که زن پس از پر کردن کوزه ها راه دراز جویبار تا خانه را می پیمود ، آب از کوزه ای که ترک داشت چکه می کرد و زما نی که زن به خانه میرسید ، کوزه نیمه پر بود. دو سال تمام ، هر روز زن این کار را انجام میداد و همیشه کوزه ای که ترک داشت ، نیمی از آبش را در راه از دست میداد . البته کوزه سالم و بدون ترک خیلی به خودش می بالید. ولی بیچاره کوزه ترک دار از خودش خجالت می کشید. از عیبی که داشت و از اینکه تنها نیمی از وظیفه ای که برایش در نظر گرفته بودند ، می توانست انجام دهد . پس از دو سال سرانجام روزی کوزه ترک دار به پیرزن گفت : » من از خویشتن شرمسارم ؛ زیرا شکافی که در پهلوی من است باعث نشت آب می شود و زمانیکه تو به خانه میرسی ، من نیمه پر هستم. » پیرزن لبخندی زد و گفت : » آیا تو به گل هائی که در این سوی راه ، یعنی سوئی که تو هستی ، توجه کرده ای؟ می بینی که در سوی دیگر راه گلی نروئیده است. من همیشه از کاستی و نقص تو آگاه بودم و برای همین کنار راه تخم می کاشتم تا هر روز که از جویبار به خانه برمی گردم ، تو آنها را آب بدهی. دو سال تمام من از گل هائی که اینجا روئیده اند چیده ام و خانه ام را با آنها آراسته ام. اگر تو این ترک را نداشتی، هرگز این گلها و زیبائی آنها به خانه من راه نمی یافت. «

هر یک از ما عیب ها و کاستی های خود را داریم ؛ ولی همین عیب ها و کاستی ها ست که زندگی ما را شیرین و دلپذیر میسازد. ما باید انسانها را همانطور که هستند بپذیریم و خحوبی که در آنهاست ببینیم. برای همه شما کوزه های ترک برداشته آرزوی خوشی می کنم و یادتان باشد که گلهائی را که در سمت شما روئیده است را ببوئید.

از کاستی های خود نهراسیم زیرا خداوند در راه زندگی ما گل هائی کاشته است که کاستی های ما آنها را می رویاند.

پ . ن 1 : ممنونم  از دوست خوبم هدای عزیزم که این مطلب و همچنین مطالب جالب دیگری رو که بصورت پاورپوینت بودند از طریق ایمیل برایم فرستاد. هدا جان شاد باشی و سربلند.

پ . ن 2 : امروز متوجه شدم فقط وبلاگ من حذف نشده  بلکه اکثر وبلاگهایی که از بلاگفا مهاجرت کرده بودند و یا قصد نداشتند در بلاگفا بنویسند حذف شده اند. آقای شیرازی فقط بلدی مظلوم نمایی کنی ولی دیگه کار از این حرفها گذشته ، برای تو و بلاگفا متاسفم . امیدوارم یک روز با حذف شدن کامل سایتت احساس اونهائی رو که وبلاگشون رو حذف کردی درک کنی!

پ . ن 3 : دوستان عزیز بلاگفائی بهتون هشدار میدم متوجه باشید در کجا می نویسید ، هیچ تضمینی وجود نداره که فردا وبلاگ شما بی دلیل یا با دلیل حذف نشه! پس از همین الان به فکر باشید. اگر روی لینک زیر کلیک کنید میتوانید روش مهاجرت رو یاد بگیرید. پس تا دیر نشده ، فرصت رو از دست ندهید.

روش مهاجرت

پ . ن 4: از این پس  واژه » Blockfa « رو بجای » Blogfa » بکار ببریم ! 🙂  چقدر هم این اسم به شیرازی و سایتش میاد!

بعدا نوشت :دوست عزیزی که با اسم » mosa » کامنت میذاری و حتی آدرس ایمیلت هم واقعی نیست! من اینجا با اسم واقعی می نویسم ، بدلایلی  که حتما خودت هم میدونی نمیتونم کامنتت رو تائید کنم . من خودم برخلاف میلم از مسائل سی .یا.سی نمی نویسم ! ما سی.یا.سی ننوشتیم وبلاگمون رو الکی حذف کردند اگه می نوشیم که ….  . امیدوارم به بزرگواری خودتون بر من ببخشائید که کامنتتون تائید نشد. نه اینکه نخوام باور کنین نمیتونم! 😦

Read Full Post »