شدیدا در شوک بسر میبرم و از آینده ناامیدم.ای کاش امیدوار نمیشدم. در کامنتی که برای دوستی گذاشتم نوشتم : » درسته که ما ناراحتیم ولی گریه نکردیم و گریه هم نخواهیم کرد. . . .» ولی میخواهم اعتراف کنم که بغضی که گلویم را فشار میداد ترکید و من برای وطنم و هموطنان بی خیالم و برای خودم و هم نسلانم تاسف خوردم و گریستم. دلم شدیدا گرفته است . گاهی آب چشمان میتواند آتشی را خاموش کند ولی آتشی که به پا شده است با هیچ آبی خاموش نمیشود مگر ظهور فرزند زهرا سلام الله علیها ، امام عصر امام زمان عجل الله تعالی فرجهم .
بیایید در شامگاه میلاد خانم فاطمه زهرا (س) ظهور هر چه سریعتر فرزندش را از خدا بخواهیم که دیگر طاقتمان تمام شده است . خدایا خودت به دادمان برس .
در پایان شعرهای زیر را تقدیم به همه مادران پاک نهاد ایران زمین میکنم:
تاج از فرق فلک برداشتن جاودان آن تاج بر سرداشتن
در بهشت آرزو ره یافتن هر نفس شهدی به ساغر داشتن
روز در انواع نعمت ها و ناز شب بتی چون ماه در بر داشتن
صبح از بام جهان چون آفتاب روی گیتی را منور داشتن
شامگه چون ماه رویا آفرین ناز بر افلاک اختر داشتن
چون صبا در مزرع سبز فلک بال در بال کبوتر داشتن
حشمت و جاه سلیمانی یافتن شوکت و فر سکندر داشتن
تا ابد در اوج قدرت زیستن ملک هستی را مسخر داشتن
برتو ارزانی که ما را خوش تر است : لذت یک لحظه «مادر» داشتن
دنیا رهین تربیت و رای مادر است روشن جهان به طلعت زیبای مادر است
بر هر که بنگری زبزرگان روزگار پرورده دو دست توانای مادر است
وین معجزات علم و تمدن هرآنچه است آثار فکر و همت بالای مادر است
کانون عشق و عاطفه باشد وجود او نور خدا شکفته ز سیمای مادر است
بیان دیدگاه